Maurice D’Haese werkte onder meer als landarbeider, pakhuisknecht en warenhuisbediende voor hij zich op het schrijven toelegde. Zijn verzetsroman De heilige gramschap (1952) werd bekroond met de Arkprijs van het Vrije Woord. Zijn Verhalen (1961), dat duidelijk door Sartre geïnspireerd was, kreeg de Dirks Martensprijs. Ondanks deze bekroningen werd zijn werk weinig gelezen. Hij was redacteur van het tijdschrift Tijd en Mens, waar hij ook debuteerde.