Herman Pieter de Boer (1928-2014) was een gevierd reclametekstschrijver die – tegen het advies van zijn boekhouder in - het wilde Amsterdamse leven vaarwel zei en zich opsloot in een oud boerderijtje op het platteland. En daar ging hij schrijven: ´In zomernachten zat ik voor het open raam, de bomen ruisten en de verhalen zweefden naar binnen …´
Het werd een bundel ´dorpsverhalen´ waarin het wemelt van vreemde wendingen, verrassende pointes en ongewone taferelen die soms bijna middeleeuws aandoen, met een ondertoon van (vaak boerse) erotiek.
´De vrouw in het maanlicht´ van Herman Pieter de Boer sloeg aan. De boekhouder had ongelijk. En er zouden nog honderden verhalen volgen. Sommige zijn krap honderd woorden, weinige langer dan zeshonderd woorden. Daarmee blijven ze ruim onder de twee minuten leestijd.
De Boer is daarmee de feitelijke grondlegger in Nederland van het ZKV, het ´Zeer Kort Verhaal´, een genre dat pas heel recent serieus genomen wordt.
Herman Pieter de Boer schreef verder voor toneel, radio en televisie, was novellist, columnist, dichter, romancier en één van Nederlands bekendste ´songwriters´. Hij schreef tientallen hits, o.a. ´Annabel´ voor Hans de Booij, ´Mama´ voor André Hazes en ´Visite´ voor Lenny Kuhr, maar ook het bekroonde-als-beste Kinderen-voor-Kinderen-liedje-ooit ´Op een onbewoond eiland´, en het onevenaarbare ´Laat me´ voor Ramses Shaffy, met hun beider ´epitaph´:
ik zal ook wel een keertje sterven
daar kom ik echt niet onderuit
ik laat mijn liedjes dan maar zwerven
en verder zoek je het maar uit